Dziurawiec - jego zalety oraz przeciwwskazania

Dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) z rodziny dziurawcowatych występuje naturalnie w Europie, Azji Zachodniej oraz Afryce Północnej. W Polsce jest bardzo pospolity, można go znaleźć na łąkach, w lasach, przy drogach. Jest to jedna z najbardziej znanych roślin leczniczych. Również można znaleźć mnóstwo informacji o jego zaletach w internetach, ale czy rzeczywiście pomaga na wszystko, że jest tak zachwalanym zielem? Dziś kilka słów o jego zaletach oraz przeciwwskazaniach. 

Od babcinych rad mogłabym rzec, że na wszystkie bolączki poleciłaby mi jakiś napar z ziółek. Praktycznie zero przeciwbólowych medykamentów aptecznych. No w sumie, jak nie patrzeć, to nie było tylu różnego rodzajów tabletek do wyboru, co obecnie mamy na rynku. Dlatego od lat praktykuje się u nas w rodzinie, kiedy przyjdzie wiosenno-letni sezon, zbieranie ziół i ich suszenie. 

To aromatyczne zioło najlepiej zbierać w czerwcu, kiedy to jego kwiaty są w pełne. Następnie suszymy zebrany wcześniej bukiet dziurawca. U mnie zajęło to około 3 tygodnie. Przez tydzień czasu suszył się u babci nad kaflowym piecykiem. Później zabrałam go do siebie i dalej suszył się na balkonie. Przez ten czas pięknie wysuszył mi się. Delikatnie rękoma zgniaałam i rozdrabniałam wysuszony dziurawiec na jak najbardziej drobne kawałki. powybierałam również delikatnie przekwitnięte pączki kwiatów ze zmielonych ziółek.

Współczesna fitoterapia poleca stosowanie dziurawca w stanach zapalnych i skurczowych dróg żółciowych, zastoju żółci w pęcherzyku żółciowym, początkowych objawach kamicy żółciowej oraz osłabieniu czynności wątroby. Zaleca się go też w stanach zapalnych błony śluzowej żołądka i jelit, zmniejszonym wydzielaniu soku żołądkowego, braku apetytu, zgadze, wzdęciach, wiatrach, biegunce i bólach brzucha, gdyż ma działanie rozkurczające na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego.

Dziurawiec wykazuje działanie uspokajające, w związku z tym stosuje się go w stanach wyczerpania nerwowego, niepokoju, zaburzeniach równowagi nerwowej. Dziurawiec stosuje się także w zaburzeniach psychowegetatywnych i stanach depresyjnych. Można go również zastosować u dzieci, które moczą się w nocy, mają lęki nocne. Swoje działanie uspokajające i przeciwdepresyjne zawdzięcza dziurawiec zawdzięcza hyperycynie. Jak wynika z badań, substancja ta hamuje rozkład neuroprzekaźników (serotoniny), których niedostateczna ilość w organizmie daje objawy złego nastroju, lęku, przygnębienia. Jednak herbatki z dziurawca nie pomogą w leczeniu depresji, gdyż hyperycyna nie rozpuszcza się w wodzie.

Hiperycyna barwi napar z dziurawca na czerwono i zwiększa wrażliwość na światło słoneczne, dlatego przyjmując preparaty zawierające dziurawiec należy unikać przebywania na słońcu (szczególnie latem), by nie ulec poparzeniom i porażeniu słonecznemu.

Preparatów z dziurawca nie wolno jednak stosować podczas terapii skojarzonej z interferonem i niektórymi chemioterapeutykami przeciwnowotworowymi, a także z indynawirem używanym w leczeniu zakażeń wirusem HIV, antykoagulantami, takimi jak: warfaryna, cyklosporyna, a także z niektórymi doustnymi preparatami antykoncepcyjnymi. Należy też uważać na stosownie preparatów z dziurawca z innymi lekami. W związku z tym osoby przyjmujące jakiekolwiek farmaceutyki powinny przed spożycie dziurawca skonsultować się z lekarzem.

Więcej o właściwośiach dziurawca możecie przeczytać tu: http://drogadosiebie.pl/ziola/dziurawiec-zwyczajny-zastosowanie-i-wlasciwosci/ 

U Was też stosuje się takie babcine rady odnośnie spożywania takich naparów? 

Aneczka